Η Ortholife παρουσιάζει

Η παραδοσιακή διαδικασία κατασκευής ναρθήκων παρέμεινε σχεδόν ανέγγιχτη από την αρχή της χρήσης τους, στα τέλη του 18ου αιώνα. Η διαδικασία κατά κόρον γινόταν με χρήση γύψου και εξαρτιόταν από τις δεξιότητες του κατασκευαστή. Υπήρχαν πολλά προβλήματα σχετικά με την διαμόρφωση του νάρθηκα στο εκάστοτε σημείο του σώματος του ασθενή,  καθώς και αστοχίες υλικού, με αποτέλεσμα ρωγμές στο γύψο. Για να ξεπεραστούν αυτά τα προβλήματα, σύγχρονοι ερευνητές και μηχανικοί έχουν διεξάγει μελέτες για την κατασκευή προσθετικών κι εξατομικευμένους νάρθηκες.

Με την βοήθεια ενός τρισδιάστατου σαρωτή ενσωματωμένο επάνω σε τάμπλετ μπορούμε να αποκτήσουμε την γεωμετρία ενός τμήματος του σώματος.  Με αυτό τον τρόπο θα έχουμε ένα αληθινού μεγέθους μοντέλο, με πραγματικές διαστάσεις στον υπολογιστή μας.

Σε αυτό το σημείο, με τη βοήθεια σχεδιαστικού προγράμματος περνάμε πάνω από το σκαναρισμένο κομμάτι μια μάζα υλικού ακολουθώντας την γεωμετρία του σώματος. Στην συνέχεια το επεξεργαζόμαστε, προσδίδοντας στο μοντέλο μας έναν καλαίσθητο σχεδιασμό, κάνοντας το ελαφρύ και με το κατάλληλο υλικό, αδιάβροχο.

Έχοντας ολοκληρώσει την διαδικασία σχεδιασμού και έχοντας έτοιμο το STL αρχείο, το περνάμε στο πρόγραμμα του 3D Printer, όπου εκεί το μοντέλο θα διαχωρισθεί σε εγκάρσιες τομές, ώστε να μπορέσει ο εκτυπωτής να το εκτυπώσει ανοδικά από τη βάση της πλατφόρμας.

Το υλικό εισέρχεται από τα σωληνάκια σε μορφή νήματος. Όταν φτάσει στον εξωθητή (Extruder), ο οποίος βρίσκεται τοποθετημένος μέσα σε μία κεφαλή που κινείται σε άξονες X,Y, θερμαίνεται στους 190-230°C, ανάλογα το υλικό και στη συνέχεια πέφτει σε ρευστή μορφή στην πλατφόρμα η οποία κινείται στον άξονα Ζ.